Werken in verschillende advertising agencies gaf me een enorme boost. Ik kon voor enorm leuke klanten werken zoals: Lidl, LU, Prince, Proximus, Tempo-Team,… Klinkt toch top als je dit leest? Wel..
Het kantelde al snel en opeens haalde ik geen voldoening meer uit deze job. Een campagne van deze groottes volledig uitwerken (met een voltallig team wel, ik deed dit zeker niet alleen) duurde immens lang, elke keer opnieuw. Daarlangs had ik ook nooit een idee wat dit met mensen deed, wat ging er door klanten heen? Kochten ze wel iets door deze campagnes? Deed ik eigenlijk wel iets “meaningful”?
Lag het puur hier aan? Dat denk ik niet want het was ook gewoon zo een chaos! En naast de chaotische sfeer liet ik ook nog eens mijlenver over mijn grenzen lopen (vooral op het begin van mijn tijd in loondienst). Het resultaat? Thuis op de bank met een dokters papier waarop stond “arbeidsongeschikt”.
Dat. kwam. binnen!
Ik was toch veel te jong om niet meer te werken? Of om geen voltijdse job te kunnen doen? Na veel gesprekken met mijn dokters & psycholoog kwam het eruit: “Willeke, jij moet je agenda zelf bepalen, anders gaat dit blijven gebeuren.”
Een dikke wake-up call!
Ik besloot (na veel slapeloze nachten, don’t get me wrong) om de sprong te maken, ondernemer meteen in hoofdberoep. En toen startte alles: een eigen agenda bepalen, zelf opdrachten kiezen, zelf mijn eigen weg maken, zelf mijn vrijheid kiezen! WAT EEN HEMEL!